تست مایع نافذ (Liquid Penetrant Testing)

(Liquid Penetrant Testing) که به اختصار به آن LPT یا PT می گویند، یکی از روش های ساده و حساس در بررسی های غیر مخرب است. از تست مایع نافذ برای آشکارسازی عیوبی که به سطح قطعه راه دارند، از قبیل انواع ترک ها، شکاف ها و تاخوردگی ها در قطعات با هر شکل و اندازه استفاده می شود.

به طور کلی با استفاده از این روش عیوبی را می توان شناسایی نمود که مانند لوله های موئین عمل کرده و در اثر جاذبه موئینگی بتوانند مایع نافذ را جذب و در خود نگه دارند. تست مایع نافذ بدون هیچ محدودیتی برای بازرسی تمام مواد از قبیل فلزات آهنی و غیر آهنی، مواد سرامیکی، پلیمری و کامپوزیتی به کار می رود.

تست مایع نافذ اساسا یکی از قدیمی ترین روش هاست و به این صورت عمل می شده که قطعه مورد بررسی را در روغن مایع سبک با دمای حدود 150 سانتی گراد برای مدت معینی (حدود 10 تا 30 دقیقه) به منظور نفوذ کامل روغن در شکاف های آن غوطه ور می کردند. پس از گذشت این مرحله قطعه را از روغن خارج ساخته و روغنی را که بر روی سطح باقی مانده بود برطرف و آن را خوب خشک می کردند. سپس سطح قطعه را با لایه نازکی از گچ می پوشاندند. این پوشش گچ پس از خشک شدن روغنی را که در ترک های قطعه نفوذ کرده بود جذب و مرطوب می شد و به این ترتیب محل ترک ها مشخص می گردید.

با گذشت زمان دست یابی به مایعات نافذ جدید، یعنی مواد شیمیایی با قابلیت نفوذ بیشتر همراه با مواد رنگی (معمولا با رنگ قرمز تند) و یا موادی با خاصیت شب نمایی (فلورسنتی) منجر به نمایان شدن بهتر موقعیت عیب و آسانتر و سریع تر شدن فرآیند آزمایش گردید. به این جهت مایعات نافذ را معمولا به دو دسته تقسیم می کنند:

1- مایعاتی که تحت تاثیر نور سفید توانایی ایجاد کنتراست تیزی را دارند.

2- مایعاتی که تحت تاثیر نور ماوراء بنفش در محل تاریک خاصیت شب نمایی داشته و به رنگ سبز متوسط تا سبز مایل به زرد نمایان می شوند.